جوی دل رفته دار خاقانی

که آب دولت هنوز خواهد بود

فلک از سرخ و زرد و شام و سحر

بر قدت خلعه دوز خواهد بود

حال اگر ز آنچه بود تیره تر است

عاقبت دل فروز خواهد بود

شب نبینی که تیره تر گردد

آن زمانی که روز خواهد بود